Żywienie dojelitowe umożliwia podać pożywienie chorym, którzy nie mają możliwości spożywać ich w tradycyjny sposób. Jest zwykle wykorzystywane u pacjentów z nowotworami gardła lub oparzeniami, ponieważ medycy mogą ominąć tak wyłączone miejsca. Jest także stosowane u pacjentów z zaburzeniami odżywiania. Mimo że jest to technika ocalająca życie, jej wykorzystywanie jest związane z niebezpieczeństwem wystąpienia pewnych powikłań. Jak im zapobiec? Jak powinno wyglądać żywienie dojelitowe?
Produkty do żywienia dojelitowego
Dla sukcesu żywienia dojelitowego najistotniejszy okazuje się odpowiedni dobór środków. Odpowiedzialny za to jest go lekarz – należy wówczas przeanalizować zapotrzebowanie na kalorie chorego i charakter jego choroby. W poszczególnych przypadkach dopuszczalne będzie też dostarczenie zmiksowanych pokarmów ugotowanych w domu – ich skład powinien jednak być opracowany przez doświadczonego dietetyka. Około półtora litra takiego produktu musi zaspokoić dobowe zapotrzebowanie kaloryczne chorego.
W jakich przypadkach nie używać żywienia dojelitowego?
Żywienie dojelitowe nie powinno być metodą dla chorych ze schorzeniami układu pokarmowego – na przykład z rozwolnieniem lub zatwardzeniami. Żywienie dojelitowe nie będzie też trafionym rozwiązaniem dla chorych ze wstrząsem. Lekarze muszą ponadto pamiętać, że może być ono dla pacjenta dużym obciążeniem natury psychologicznej – trzeba zatem respektować jego wybór o odmowie takiego żywienia.
Recomed